چگونگی نقشِ عاملِ جنسیت در گزینش نوع شعر حماسی و غنایی

هدف از این پژوهش شناخت ارتباط جنسیت شاعر با گزینش نوع شعر است. پژوهش حاضر با طرح این پرسش شکل گرفت که آیا خلق انواع ادبی با جنسیتِ شاعر ارتباط دارد؟ در جست‌وجوی یافتن پاسخ علمی، کوشش شد تا این موضوع از چند زاویه بررسی شود و با تلفیقی از رویکرد روان‌شناسیِ جنسیت، نقد فمینیستی، و نقد ادبی رابطة ذهن و متن ادبی مشخص و تفاوت نوع شعر مردانه از شعرِ زنانه تشخیص داده شود. در این زمینه شاعران حماسی و آثارشان شناسایی و سپس اطلاعاتی از زنانِ شاعر و اشعار آن‌ها گردآوری شد. بر اساس این داده‌ها، در دورة زمانی سدة چهارم تا هشتم هجری قمری فقط مردان شعر حماسی سروده‌اند و بیست زنِ شاعر این دوره به سرودن این شیوة شعری تمایلی نداشته‌ و نوع غنایی شعر را برگزیده‌اند. یافته‌های تحقیق تأثیر دو عامل را در تفاوت این گرایش نشان داد: ۱. تأثیر علل درونی و تفاوت جنسی با منشأ زیست‌شناختی، فیزیولوژیک، و روان‌شناختی؛ 2. تأثیر علل بیرونی، همچون جامعه و سنت‌های فرهنگی، در مناسبات زن و مرد در جامعه، شیوۀ رفتار، تجربۀ فرد، و گزینش نوعِ خاصی از شعر.